Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Szkoła Podstawowa im. Ks. Jerzego Popiełuszki w Kolechowicach

Historia

Historia szkoły podstawowej w Kolechowicach ma swój początek w okresie rozbiorów Polski. Wtedy to powstała parafialno-cerkiewna szkoła do której uczęszczało 30 uczniów pod opieką jednego nauczyciela. Jak podaja zapiski kronikarskie, dzieci uczyły się w stary m drewnianym budynku, prawdopodobnie wybudowanym przez rząd carski. Zmieniały się losy Polski i świata a budynek trwał niezmiennie. Kierownikiem szkoły w okresie międzywojennym był Stanisław Roman, który uczył dzieci razem ze swoją żoną. Już wtedy w 1936r stwierdzono konieczność budowy nowego budynku szkolnego. Postanowiono wymienić działkę budowlaną, ustalono cenę starego budynku przeznaczonego do rozbiórki. Jednak wybuch wojny uniemożliwił wykonanie tego planu.

Po odzyskaniu wolności rozpoczęto naukę powrotem w tym samym, starym budynku, dokonując jedynie koniecznych, prowizorycznych poprawek, gdyż remont był nieopłacalny. Dyrektorem szkoły został Augustyn Respondek, który starał się u ówczesnych władz oświatowych o zainteresowanie się sprawą budowy nowej szkoły. Dzieci przybywało, wzrósł stopień organizacyjny-stała się ona pełną, siedmioklasówką z czterema uczącymi nauczycielami. Panowała w niej niesamowita ciasnota, brak było ławek i pomocy naukowych.

W 1958r podczas wizyty Kuratorium stwierdzono fatalny stan klas, zagrożenie bezpieczeństwa i oznajmiono hasło budowy nowej szkoły w 1966 roku. Pomimo zaadaptowania starej szopy gospodarczej na pracownie zajęć praktycznych warunki pracy i nauki były koszmarne. Rok szkolny 1966-67 rozpoczęło w ośmiu klasach 234 uczniów pod opieką 7 nauczycieli. Szkoła posiadała jedynie 3 izby lekcyjne. Konieczność budowy nowego budynku szkolnego była nagląca. Powstał komitet budowy szkoły, zaczęto wypalać cegłę we własnym zakresie, dokonano pomiaru działki pod nowy budynek szkolny, jednak miejscowe społeczeństwo pozostawione bez pomocy rządu wkrótce się zniechęciło i sprawa budowy ucichła. Mijały lata, zmieniali się inspektorzy, władze gminy, powiatowe i wojewódzkie, a stary drewniany budynek próchniał nadal. Pomimo wielu starań w sprawie budowy dyrektora A. Respondka oraz aktywności Komitetu Rodzicielskiego, który zbierał fundusze podczas zabaw dochodowych, budowa nowej szkoły ciągle była przez władze odkładana. Ponieważ w szkole panowała ciasnota i dzieci musiały uczyć się na zmianę, w 1967 roku wynajęto u Pana Świderskiego pokój na klasę. To jednak nie rozwiązało problemu ale społeczność szkolna radziła sobie jak mogła. Własnym wkładem w starym budynku wymurowano 2 piece kaflowe, wybielono ściany a dzieci w ramach zajęć praktycznych pomalowały okna i ławki. Ponieważ dzieci w szkole przybywało, wynajęto na klasę kolejny pokój u Kazimierza Monista. Pomimo trudności lokalowych życie szkolne toczyło się normalnym torem. Odbywały się lekcje, akademie, egzaminy, ruszył nawet kurs dla pracujących. Dyrektor Respondek starał się kupować i gromadzić niezbędne pomoce naukowe oraz materiały na bieżące naprawy starej szkoły, która przeciekała i groziła zawaleniem. Nauczyciele i uczniowie starali się wiele prac wykonywać we własnym zakresie. Dziewczęta pod opieką nauczycielki Danuty Maleszyk poszyły zasłonki okienne, chłopcy wraz z nauczycielem B. Junak strugali parapety okienne i wieszaki na palta.

Tak sytuacja trwała aż do 1980 roku, kiedy na zebraniu mieszkańców wsi z udziałem Naczelnika UMiG A. Jakoniuka oraz Gminnego Dyrektora Szkół Z. Smyka powołano Komitet Budowy Szkoły a rok później przekazano plac pod budowę szkoły. Z braku wykonawcy , społeczeństwo Kolechowic postanowiło postawić fundamenty w czynie społecznym. Pod nadzorem inspektora Czapskiego rozpoczęto pracę przy wykopach na zalanie fundamentu. Pracowali przy tym mieszkańcy Kolechowic: J. Smyk, M. Kurowski, M. Zabielski, Cz. Chomik, Zb. Skolimowski, R. Maleszyk, F. Chomik, S. Chomik, E. Barszczyk, St. Karczmarek, Z. Serwin, R. Nawrocki, J. Zarębski, J. Bronisz, St. Haraszczuk, H. Maleszyk, Z. Kozłowski, A. Słowik, St. Chomik, E. Gajuś, Z. Obara, K. Kanadys, T. Tchórz, J. Kasperczuk.

Po długich staraniach ówczesnego Gminnego Dyrektora Szkół pana Z. Smyka i Naczelnika UMiG A. Jakoniuka udało się znaleźć wykonawcę robót – Oddział Budowlano-Montażowy w Lubartowie i w X 1991 roku ruszyła budowa szkoły.

Wprowadzenie stanu wojennego utrudniło szybką i sprawną budowę.

Dnia 9.IX. 1982 roku odbyło się uroczyste wmurowanie aktu erekcyjnego – kamienia węgielnego w mury nowego budynku szkolnego. Dyrektorem szkoły była wówczas Pani Zofia Hawryluk. Budowa trwała aż do 1984 roku, gdyż w tych czasach były olbrzymie trudności z kupieniem materiałów budowlanych. Na szczęście inauguracja roku szkolnego 1984/85 odbyła się już w nowym budynku. Społeczność Kolechowic czekała na niego 47 lat. Pierwszy rok w nowej szkole rozpoczęło 116 uczniów w klasach I-VIII i 18 dzieci w klasie przedszkolnej. Nauczycielami byli wówczas: E. Maleszy, K. Lipniacka, L. Kurowska, J. Kozłowska, I. Zabielska, K. Iwanek, U. Bunia, Z. Domańska, D. Maleszy oraz M. Mareta a dyrektorem p. Z. Hawryluk. W roku szkolnym 1991/92 zmienił się skład Grona Pedagogicznego. Na emeryturę odeszła p. dyrektor Hawryluk oraz nauczyciele: p. D. Maleszyk i p. M. Mareta. Nowym dyrektorem szkoły został p. Jerzy Marzęda, przybyły też nauczycielki: R. Gnyp, B. Biała i J. Lato. Chociaż poprawiły się warunki lokalowe – rok szkolny 1991/92 nie należał do najłatwiejszych. Ze względu na trudną sytuację gospodarczą kraju MEN „obcięło” godziny ponadwymiarowe, uczniowie nie mieli żadnych kółek zainteresowań , SKS – u, ani zajęć dodatkowych. Należało tez  wyremontować dach, naprawić pokrywy na szambie oraz wycementować taras. I znowu z pomocą przybyli rodzice. W czynie społecznym wykonali prace remontowe w ciągu 3 dni. Z pieniędzy Komitetu Rodzicielskiego zakupiono też sprzęt grający i nagłaśniający na dyskoteki szkolne. Życie szkolne toczyło się dalej, były lekcje, wycieczki szkolne, zawody sportowe, dyskoteki. Zaczął działać sklepik uczniowski oraz świetlica szkolna do programu nauczania klas starszych wprowadzono język angielski. Przeprowadzona w I 1995 roku wizytacja z Kuratorium Oświaty wypadła bardzo dobrze. Praca dyrektora i szkoły została oceniona wysoko a szkoła stała się wyróżniającą wśród szkół rejonu Lubartowa.

W naszej szkole dzieci nie tylko zdobywały wiedzę i umiejętności ale również rozwijały zainteresowania i zdolności. W roku szkolnym 1996/97 w szkole działały: Samorząd Uczniowski pod opieką p. I. Marzędy i D. Maleszyk, Klub Wiewiórka pod opieką p. J. Lato, Kółko Eko-Echo pod opieką p. H. Janowskiej i p. A. Gruszczyka ora chór szkolny , który prowadził p. D. Bernacki. Nasi uczniowie brali udział w wielu konkursach literackich, recytatorskich, plastycznych oraz olimpiadach przedmiotowych, gdzie zajmowali wysokie miejsca. Jeździli na wycieczki, rajdy rowerowe, biwaki i zawody sportowe. W 1997 roku na potrzeby szkoły zaadaptowano mieszkanie nauczycielskie w którym do tej pory mieszkał dyr. Marzę da. Urządzono tam oddział przedszkolny. Maluchy zyskały dwa pokoje z oddzielna ubikacją i wejściem.

Rok szkolny 1999/2000 zapoczątkował wielkie zmiany, zarówno w systemie edukacji jak i w naszej szkole. Nowa reforma szkolnictwa wprowadziła gimnazja oraz 6 klasową szkołę podstawową. Z naszej „podstawówki” odeszli do pracy w Gimnazjum w ostrowie Lubelskim p. J. marzę da i p. D. Maleszyk. Zmieniła się również liczebność szkoły, bowiem odeszli do gimnazjum absolwenci klasy Vi. Nowym dyrektorem szkoły została p. R. Gnym. Zmieniło się też grono pedagogiczne. Doszły panie K. Marzęda i T. Raczyńska. Jednocześnie ruszyły prace związane z rozbudową szkoły tzn z dobudową Sali gimnastycznej. Z powodu jej braku zajęcia wych. fizycznego odbywały się na dworze a w zimie na szkolnym korytarzu. Było to bardzo uciążliwe i uniemożliwiało efektywną realizację programu nauczania tego przedmiotu, dlatego poprzedni dyrektor p. Marzęda zapoczątkował starania o dobudowę do budynku szkoły odpowiedniej Sali gimnastycznej. Niestety w dobie reformy, kiedy na wszystko brakowało funduszy, zarząd Miasta i Gminy zadecydował o zmniejszeniu wymiarów Sali. Na szczęście jej budowa ruszyła w  

X 2000 roku i została zakończona w 2003 roku. Nastąpiła ponowna zmiana dyrektora szkoły. To stanowisko objęła wieloletnia nauczycielka naszej szkoły – p. J. lato. Zmieniło się też grono pedagogiczne. Poprzednia pani dyrektor R. Gnyp odeszła na rentę zdrowotną a nauczyciele p. W. Kłoda i p. I. Marzęda przeszli do pracy w gimnazjum. Jednocześnie pracę w naszej szkole podjęło dwoje nowych nauczycieli: p. A. Aszendorf, i p. S. Lato. Szczególnym dniem w życiu naszej szkoły był 30 Iv 2003 roku, kiedy to nastąpiło uroczyste otwarcie nowo wybudowanej sali gimnastycznej. Na uroczystości byli obecni: Burmistrz Miasta i Gminy p. J. Jośko, proboszcz parafii ks. Pawluczuk, przedstawiciele Kuratorium Oświaty – p. M. Ostrowska oraz wielu innych znamienitych gości, w tym dyrektorzy wszystkich szkół z gminy. Nie zabrakło też rodziców, którzy również mieli Duzy wkład w budowę Sali. Najbardziej jednak cieszyły się dzieci – czekały na tą salę tak długo!

         Dalsze lata naszej szkoły upływały pracowicie. Reaktywowaliśmy szkolną gazetkę „Nudy z budy”, nowe pomieszczenie dostała biblioteka szkolna, zmienił się gabinet p. dyrektor i powstała pracownia przyrodnicza pod opieką p. H. Janowskiej. Dzięki funduszom z ministerstwa udało się zakupić nowe „ksero”, stół do gry w tenisa stołowego i grę „Piłkarzyki”, która uatrakcyjniała uczniom szkolne przerwy i świetlicę. Życie szkolne wyznaczały wydarzenia i uroczystości takie jak ślubowanie klasy I, Dzień Życzliwości, Dzień Chłopaka, Andrzejki, spotkanie opłatkowe, zabawa choinkowa, Walentynki, Dzień babci i Dziadka, DzieMatki, Święto Niepodległości, Rocznica konstytucji 3 maja, Dzień Dziecka i zakończenie roku szkolnego. W naszej szkole prężnie działał Samorząd Uczniowski i rzeczni praw ucznia. Komitet Rodzicielski został przemianowany na Radę Rodziców. Nasze grono pedagogiczne wzbogaciło się o nowe dwie nauczycielki – p. E. Sidor i p. M. Marzędę przeniesioną do  nas ze zlikwidowanej szkoły w Jamach. W wakacje 2009 roku budynek naszej szkoły przeszedł gruntowny remont. Dzięki dotacji otrzymanym z budżetu gminy

 ocieplono ściany, odnowiono elewację zewnętrzną i naprawiono przeciekający dach nad salą gimnastyczną.

W roku szkolnym 2016/17  funkcję dyrektora szkoły objęła p. M. Marzęda, która rozpoczęła procedurę nadania imienia szkole ks. Jerzego Popiełuszki.

 

 

Historię szkoły na podstawie kronik opracowała p. Beata Grzesiak

 

 

 

Zegar

Kalendarium

Rok wcześniej Miesiąc wcześniej
Marzec 2024
Miesiąc później Rok później
Pon Wt Śr Czw Pt Sb Nie
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Imieniny

Vulcan

Vulcan